Aktualności

ODSŁUCHAJ

81. rocznica śmierci Majora Hubala

Opublikowano dn. 30.04.2021
Autor: BIBLIOTEKA OPOCZNO

Major Henryk Dobrzański „Hubal” przeszedł do historii jako bohaterski major, który nie zdjął munduru i nie złożył broni pozostając wierny złożonej przysiędze.

Major Henryk Dobrzański urodził się 22 czerwca 1897 r. w Jaśle, zmarł 30 kwietnia 1940 r. w Anielinie. W wielowiekowej historii Polski jego postać jest jednym z symboli walki o wolność Ojczyzny. Nazywa się go ostatnim żołnierzem wojny obronnej 1939 roku i pierwszym partyzantem II wojny światowej.
 
 
Postać majora jest blisko związana z regionem opoczyńskim. Po likwidacji na Kresach Wschodnich pułku, w którym służył, „Hubal” zebrał grupę ochotników i postanowił przedrzeć się do Warszawy. Jednak zanim tam dotarli, stolica skapitulowała. Wtedy major Dobrzański z ochotnikami udał się w kieleckie, by prowadzić dalszą walkę, z nadzieją, że alianci staną do walki z Niemcami. W opoczyńskie dotarł w listopadzie 1939 r., gdzie trafił do „Baru Polskiego” prowadzonego przez Franciszka Wilka, legionistę i wielkiego patriotę, mieszczącego się wówczas przy Placu Kilińskiego nr 12 (14) w Opocznie. W budynku, oprócz baru znajdowało się także kasyno dla żołnierzy niemieckich a w budynku naprzeciwko koszary Wehrmachtu. Umiejscowieni baru było idealnym rozwiązaniem dla stworzenia punktu kontaktowego, komórki zaopatrzenia i werbunku ochotników do Wydzielonego Oddziału Wojska Polskiego, stworzonego przez majora.
 
Działalność punktu polegała na udzielaniu cennych informacji o ruchach walk przeciwników, gromadzeniu zaopatrzenia dla żołnierzy oddziału w żywność, mundury, uprząż dla koni i amunicję porzuconą przez żołnierzy armii „Prusy”. Ważnym zadaniem było umieszczanie rannych uczestniczących w konspiracji w szpitalach w Opocznie. Po demobilizacji i rozformowaniu oddziału punkt pomagał w zdobyciu dokumentów, umożliwiał powrót w rodzinne strony.
 
 
Wśród opocznian, którzy najbardziej zaangażowani byli w pomoc hubalczykom, lub których członkowie walczyli w oddziale majora Hubala były między innymi rodziny Wilków, Jaczniakowskich, Ciesielskich, Kucharskich, Tomasików, Blińskich, Chrustowiczów, Zajączkowskich, Zakrzewskich, Krzemińskich, Chrząstowskich oraz Budziszów.
 
Służbę w oddziale oraz pomoc świadczyli nie tylko opocznianie, ale również mieszkańcy powiatu opoczyńskiego, między innymi mieszkańcy Radzic, gdzie również ulokowany został punkt kontaktowy. Znaczną pomoc oddział "Hubala" otrzymywał ze strony rodziny Dołęga-Ossowskich – właścicieli majątku Kunice oraz od rodziny Bąkowskich z dworu Kraśnica.
 
Mieszkańcy Opoczna już dawno próbowali uhonorować postać Henryka Dobrzańskiego. Zamierzali wznieść pomnik majorowi "Hubalowi" w miejscu, gdzie obecnie znajduje się opoczyński Pegaz (obok MDK), jednak ówczesne władze uniemożliwiały realizację pomysłu.
W pierwszej połowie lat siedemdziesiątych na osiedlu tzw. Trąbki w Opocznie nazwano ulicę im. Majora "Hubala".
29 kwietnia 2007 r. na budynku stanowiącym naroże ulicy Inowłodzkiej i placu Kilińskiego uroczyście odsłonięto tablicę upamiętniającą bohaterską śmierć "Hubala".
 
W Bibliotece Publicznej im. Stefana Janasa znajdziemy również szeroką biografię dotyczącą "Hubala"
oraz dokumentację:
- akta personalne - CAW,
- artykuły i fragmenty książek,
- materiały ze zbiorów Muzeum Wojska w Białymstoku.
 
Więcej o majorze Henryku Dobrzańskim, pseudonim "Hubal" na stronie ---> Major Hubal prowadzonej przez Łukasza Ksytę.
 
 
książki
Liczba wyświetleń: 2038

Powrót
Kalendarz